هدف خلقت
هدف از خلقت و آفرینش چیست؟
همه ما در درون خود با این سوال مواجه هستیم که چرا ما خلق شدیم؟ این سوال با ذکر دو مطلب حل می شود. اول اینکه هدف خدا از آفرینش چیست؟ دوم اینکه هدف از خلق شدن ما چیست؟
پاسخ مطلب اول این است که این سوال صحیح نیست. چون خدا خود هدف است نه این که هدف داشته باشد. هر کس کاری را انجام می دهد برای آن است که نقص خود را برطرف کند و یا به کمالی برسد. خود کمال مطلق به چه منظور کاری را انجام می دهد؟ این سوال درست نیست. بلکه درباره کمال مطلق یعنی خدا اینطور گفته می شود که: او چون کمال مطلق و خیر رسان محض است و یکی از شعب کمال، جود و سخا است، از چنین ذاتی جز خیر و احسان و جود صادر نمی شود و آن افاضه هستی است، افاضه هستی بهترین جود است. (فرق خدا با یک آدم دست به خیر، در خیر رساندن این است که شخص خیر رسان اگر خیر نرساند، سخا ندارد و چون می خواهد به جود و سخا که یک کمال است برسد، این کار را می کند. اما خدا عین کمال است. کمال از او جدا نیست. جود و سخا از او نشات می گیرد)
پاسخ مطلب دوم این است که: انسان موچودی است که هم می اندیشد و هم کار می کند. بنابراین باید در هر دو حوزه اندیشه و عمل انسان هدف در نظر گرفته شود.
درباره اندیشه، قرآن کریم فرمود: هدف از آفرینش این است که او جهان را با دیدگاه الهی ببیند. یعنی یکی از اهداف آفرینش انسان این است که عالم شود به علمی که به درد او می خورد، بداند همه آسمان و زمین و آنچه درآنست، مخلوق یک مبدا است. مبدایی به نام خدا که عین قدرت و عین علم است.
در مورد بخش عملی هم بنا به نص قرآن آفرینش انسان برای آنست که خداپرست شود. چون بشر نمی شود دین نداشته باشد. هر کسی بالاخره دینی دارد یعنی قانونی را احترام می کند، حرف کسی را گوش می کند، اگر آن کس خدا باشد خداپرست است و اگر خدا نبود هواپرست است. (هر کار دوست داشته باشد می کند. یعنی از نفسش حرف شنوی دارد و خواسته نفس را اجابت می کند)
انسانی مشتی خاک بوده. خداوند به این خاک شرف و کرامت داد و او را جانشین خود ساخت. به او عقل و فطرت از درون و وحی و نبوت از بیرون عطا کرد تا هدایت شود و رشد کند. و این انسان است که با اراده و اختیار خود می تواند راه رشد را طی کرده و یا استعدادهای خود را به تباهی کشد.
پ.ن: آیت الله جوادی آملی - پرسش و پاسخ های دانشجویی
